Muzikaal weekend 5 en 6 september 2014.

    Muzikaal weekend 5 en 6 september j.l.

Dit muzikale weekend begon op vrijdag 5 september om 18.45 uur met het verzamelen van de fanfare

“onder ien ’t durp”. Deze keer op de straat voor de plek waar voorheen de “koepelzaal” (ons repetitie lokaal en verzamelpunt) had gestaan. Twee weken eerder was deze n.l. gesloopt om plaats te maken voor nieuwbouw.

koepelzaal

 

Al wachtende realiseerde ik me dat dit uitzicht op de maas vanaf deze positie uniek te noemen is omdat het nieuwe op te trekken gebouw weer snel de lege plek zal opvullen.

We hadden ons verzameld om een serenade te gaan brengen aan het kersverse bruidspaar Bart en Marlon Ermers-Bovee die hun bruiloft vierden in het gelukkig nog wel recht overeind staande Maaspaviljoen.

Marlon is spelend lid en bestuurslid van onze fanfareseptember 2014 044

De klok van 19.00 uur had geslagen en onder aanvoering van ons vaandel werd er afgetromd waarna niet veel later de eerste maten van de mars Arosa klonken. Al marcherend liepen we naar de plaats van bestemming, de tuin van het maaspaviljoen en gingen ons opstellen om het bruidspaar een muzikale hulde te brengen. Dat niet iedereen in de gaten had dat er op het pad overal glazen potjes met waxinelichtjes stonden getuigde wel van het gerammel van omver gelopen glazen potjes tijdens het opstellen. Maar, met een groot instrument voor je is alles wat minder overzichtelijk en wat lastiger te navigeren!

Enfin we stonden opgesteld.september 2014 053

Het bruidspaar stond tegenover ons te stralen waarna we begonnen met de serenade.

september 2014 046

Na 3 marsen, de felicitatiemars en een leuke en informatieve speech van onze voorzitter Koos, werden we door bruidegom Bart uitgenodigd om d’r enne te komen drinken. Dit was hard nodig want door het mooie en warme weer was zo’n beetje al het vocht dat ik in me had tijdens de serenade uitgezweet. Na twee colo’s (cola lights) werd het tijd om me om te kleden. Want we hadden om 20.00 uur alweer repetitie in MC de Zwingel in Melderslo.

 

Deze repetitie stond vooral in het teken van het repeteren van muziekstukken voor het bevrijdingsconcert op 22 november in het BMV in Broekhuizenvorst samen met de fanfare Broekhuizenvorst en Ooien.

Maar voordat we met deze nummers begonnen kreeg Jack nog eerst het ” lang zal hij leven” gespeeld omdat hij die dag jarig was. Na de pauze werd het stuk Rule Britannia uitgedeeld waarna we er meteen aan gingen repeteren. Hier en daar toch een pittig stuk waar menigeen thuis toch nog effe naar moet kijken. Maar goed, al het wachten en aanhoren van valse noten en vergeten mollen werd ruimschoots beloond door de prachtige afsluiter van een van de mooiste marsen die we hebben, De standard of St. George. Mijn dag was weer goed!

 

Mijn dag kon goed zijn, maar wat de fanfare betreft was deze echter nog niet afgelopen. In het BMV te Broekhuizenvorst zat een afvaardiging van de fanfare Broekhuizenvorst en Ooien op ons (Chris, Tinus, Hans en ik)te wachten om nog te gaan vergaderen over het bevrijdingsconcert van 22 november. De muziek keuze was na deze vergadering duidelijk en over veel zaken met betrekking tot deze dag waren we het ook snel eens. Tegen 23.30 uur hadden we de muzikale avond van 5 september er op zitten. Nu snel slapen want de volgende dag moesten we alweer op tijd klaar staan om de Rabo fietsdag muzikaal luister bij te zetten.

 

We werden rond 10.00 uur verwacht op het sportpark “de Heesakker” in Oirlo waar we vanaf 10.30 uur sfeer gingen brengen met het blazen van vooral marsen. Het was die morgen al meteen erg drukkend warm waarbij de zon steeds feller ging schijnen. Er liepen veel mensen in oranje raboshirts rond, de rabobank vlaggen wapperden 015in de zwakke wind en de rabobanktent met stempelaars zat klaar. Kortom we waren op de juiste plek. Er stonden stoelen opgesteld in de buurt van de kantine van het sportpark. Hierop namen wij even voor 10.30 uur plaats. Gelukkig werd er gezegd dat we de jassen uit mochten doen. Dit was geen overbodige luxe, want het werd steeds warmer. Deze stijgende temperaturen mochten echter de pret niet drukken.

Kort na 10:30 uur werden de eerste klanken van de eerste mars, de mars Replay ten gehore gebracht. Niet veel later arriveerde de eerste fietsers om hun stempel te halen en te gaan genieten van een stuk vlaai met koffie. Dit natuurlijk allemaal onder het genot van de prachtige klanken van onze fanfare.004

Al snel groeide de rij, die stond te wachten voor de koffie en vlaai corner, aan tot bijna niet meer te beheersen drommen mensen. De rij wachtende was op sommige momenten meer dan 25 meter lang en deze kwamen zodoende bijna vast tegen de buitenste rijen van de fanfare aan te staan. Dit zorgde tussen de stukken door wel voor geanimeerde gesprekken met de toehoorders.

Het blijkt dat er veel mensen in hun leven muziek bij een fanfare of harmonie hebben gemaakt of nog maken , want op een gegeven moment stonden er achter ons enkele mannen mee te zingen met een mars die we op dat moment speelden. We hebben die morgen 18 marsen gespeeld, waarvan enkele marsen twee keer. Ik ga ze niet allemaal opnoemen, maar enkele waren Semper Viator, Centenary, Teudorum, Viva Crescendo, Muzifesti, Time square, Standard of St George, Wildhorn en Punjaub.

Rond 11.30 uur kregen we gelukkig allemaal wat gemeentepils; die dag Rabopils genoemd, te drinken. Dit was geen overbodige luxe, want de zweetdampen hingen boven het orkest. Het vochttekort moest nodig worden aangevuld.

Rond de klok van 12:15 uur was het tijd voor de laatste mars. Wederom werd er afgesloten met de mars Standard of St George.

010 012

Deze 1 uur en 3 kwartier zijn in mijn optiek voorbij gevlogen. We hebben vele blije gezichten gezien het weer werkte goed mee en ik heb het idee dat we muzikale sfeer hebben kunnen brengen op deze Rabo fiets dag. Het was sowieso een levendige sportieve boel op het sportterrein. Achter ons op het sportveld werd door de junioren gekorfbald, voorbij de kantine werd door de jeugd gevoetbald, en naast ons hadden drommen fietsers kunnen genieten van een stuk vlaai , een kop koffie en last but not least van de fanfare St. Nicolaas ut Brokeze of Broekeze zoals ik die dag regelmatig hoorde zeggen.

 

Graag nodig ik Henny Janssen-de Swart uit om de volgende muzikale happening op schrift vast te leggen.

 

 

 

 

Geef als eerste een reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*